tarık akan'ın film kariyerine, pekçok kişiyi ünlü etmiş, "ses dergisi"nin düzenlediği bir yarışmada aldığı birincilik sonrası görev aldığı irili ufaklı yapımlardan sonra, 70'de çevirdiği "kader bağlayınca" isimli filmiyle başarılı bir şekilde start verdiğini biliyoruz. bu süreçten günümüze kadar geçen 43 yılda, tarık abinin sinemagrofisinde muazzam bir dönüş olmuştur.
70 ila 74-75 yılları arası, bizim gözümüzdeki tarık akan profilini yaratan; çapkın, yakışıklı zengin delikanlı rolüyle, suya sabuna dokunmayan filmlerde grev aldı kendisi.. büyükannelerimizin fotoğraflarını yastığının altında sakladığı akan, o zamanlar kulakları kapatacak kadar uzun fauller, boyuyla çok da orantılı olmayan kilosu, bebeksi yüzü (hatta bunu değerlendirmek için bebek yüzlü bir filmi dahi vardır) yakışıklı çehresi vedar gömlekleriyle, tam da bir mirasyediyi canlandıracak özelliklere sahipti.
tarık abi bu süreçte; üç sevgili, çapkın hırsız, ah nerede, tatlı dillim, evcilik oyunu, yalancı yarim, sev kardeşim, bebek yüzlü, boşver arkadaş, ateş böceği, mühendis aydın, oh olsun gibi eğlenceli filmlerle keyif verdi, ama düşündürmedi.. hoş, en azından, bu endüstrinin gelişme gösterdiği dönemlerde, oyuncuya gelene dek, kırk takla atılıyordu. parayı oyuncular veya senaristlerden çok, yönetmenlerin kazandığı söylenir.. anımsadığım kadarıyla kendisi, oyunculuktan kazandığı paranın yetmemesinden sebep, ek iş olarak taksicilik dahi yapmıştır.
benim şahsi fikrim, bu filmlerin arasında en iyisi, 75 türkiye güzeli "harika değirmenci" ile çevirdiği, "aşk dediğin laf değildir" isimli filmiydi. kendisi, çok güzel aktrisle görev aldı, ama en iyisi harika'ydı. harika ablanın kadir inanır ile çevirdiği, hafif "lost" tarzı bir filmi vardır ki, o da sinemamızda tektir.
halit akçatepe ile görev aldığı "canım kardeşim" filmini ise, izleyip de duygulanmayan yoktur herhalde (ben ağlamadım, babam ve oğlum dediler, onda da ağlamadım)
özellikle kendisinin bedenini gözler önüne serdiği, uzunca boyu ve endamıyla çıplak çektiği sahneler ilgimi çekerdi. bir de, can verdiği karakterin sıkıntılı anlardan çözüme ulaştığı sahneleri canlandırdığında, elini alnına götürüp terini sildikten sonra, boştaki diğer eliyle de, kullandığı elini silme hareketi, bir tek benim mi dikkatimi çekti bilmem..
işte, benim bahsini etmek istediğim dönüşüm, tüm bunları arkada bıraktırmayı gerektirdi. "bıyıksız çevirdiğim filmleri, filmden saymıyorum" diyen akan, reformunu "baraj isimli filmde yaptı..
Bildiğim kadarıyla, bıyık bıraktığı ilk fiilmi de bu.. artık, o zengin züppesi eleman gitmiş, yerine memleket meseleleri, yolsuzluk ve haksızlıkla mücadele eden, ilgili bireylerin hikayesini yansıttığı filmler gelmişti.
takiben metraja alınan, 77 yapım yıllı "maden filmi ise, cüneyt arkın ile kendisi arasındaki tatlı bir rekabeti de beraberinde getirmişti. kapakta hangi yıldızın isminin yer alacağı tartışması olmuştu ki, daha arka planda kalarak "nurettin" ismiyle rol aldığı film, epeyice ses getirmişti.
şerif gönen'in yönetmenliğini yaptığı, "nehir" isimli filmde de, yaklaşık olarak benzeri bir karakteri canlandırmış tarık abi.
75 dönüşümü sonrası en çok beğenilen filmlerinden birisi de, seyit ali'yi canlandırdığı, "yol" idi. kırsal yerleşimde hayatını idame ettirmeye çalışan insanların sıkıntıları, sağlık problemleri gibi temaları işleyen film, cannes'de altın palmiye bile kazanmıştı.
81 deki bir konuşması sonrası ülkeye dahi girmesine engel olunan tarık abi, 2002 de "anne kafamda bit var" isimli, politik tabanlı biyografik kitaplar durduğu yeri sergilemişti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder